Wioska, której nazwa nawiązuje do włoskiego miasteczka to Placencja. Pierwotne informacje źródłowe z 1579r. podają Placzow. W 1653 r. prymas Andrzej Leszczyński rozpoczął budowę pałacu arcybiskupiego z ogrodem i zmienił nazwę wsi na Placencję. Pałac w ciągu roku został wymurowany pod dach, jednak budowa została przerwana „potopem” szwedzkim. Prymas Mikołaj Prażmowski kontynuował budowę, która nie została dokończona z powodu jego śmierci. Obok był urządzony ogród włoski nad kanałem, nad którym stała altanka. Teren ten położony jest na krańcach wsi od strony Parmy, nad rzeką Zwierzyniec. W XVIII w. odnajdujemy interesujące nazwy łąk „Zapusta”, „Pasieka w Okopie” i „Gęsta Olszyna”. Wieś była centrum partykularza, do którego należały m.in. Bełchów, Bobrowniki, Dzierzgów. W XIX w. wieś znajdowała się w wieczystej dzierżawie Heleny Radziwiłłowej. Ciekawostką jest najstarszy w gminie Łowicz krzyż przydrożny z rzeźbą ludową Chrystusa Frasobliwego z 1790 r. wykonany przez ludowego rzeźbiarza Franciszka Wysockiego. Uwagę zwraca forma rzeźby, postać Chrystusa ma atletyczną budowę, nie jest smutna i wychudzona.

Wieś obecnie liczy 161 mieszkańców.