Pierwsza osada położona w miejscu dzisiejszego Strzelcewa związana była z wydobywaniem rudy darniowej, która tu prawdopodobnie była też wypalana. Wieś powstała w okolicy wspomnianej kopalni rudy i lasu zwanego „Caczydamb”. W 1377 r. arcybiskup Jan Suchywilk wystawił dokument na osadzenie wsi na prawie średzkim. Przywilej został wydany Jerzemu synowi Wojsława z Łowicza, zwanemu Strzelcem. Koloniści zagospodarowujący lasy otrzymali 12 lat zwolnienia od wszelkich powinności. Dlatego też w średniowiecznych inwentarzach wzmiankowana jest Strzelcowa Wola – „Strzelczova Volya”. Dziesięciny ze Strzelcewa stanowiły uposażenie kapituły łowickiej. Miano wsi nawiązuje do nazwy osobowej Strzelec, pierwszego sołtysa. W 1685 r. wieś liczyła 9 gospodarzy, którzy posiadali 9 koni, 16 wołów, 17 krów. W źródłach znajdujemy nazwy starych pól i łąk do niej należących: „W Trawnym”, „Za Korabiem”, „Za wesołą”, „Pod cegielniami”. Do obowiązków mieszkańców należała, podobnie jak w przypadku innych wsi regionu łowickiego, naprawa przęsła mostu zamku łowickiego. Opodal wsi znajdował się staw Strzelcew, który w 1890 r. został przyłączony do administracji dóbr łowickich.

Wieś obecnie liczy 265 mieszkańców.