Pierwsza informacja źródłowa o Popowie – „Popowo” pochodzi z 1359 r. Kolejna znajduje się w dokumencie osadzenia na prawie średzkim sąsiedniej wsi Strzelcew z 1377 r. W 1433 r. „wiecznymi czasy” dochody z Popowa zostały przeznaczone dla prepozyta kapituły łowickiej wraz z prawem rybołówstwa na rzece Bzurze. Dziesięcina należała do proboszcza kolegiackiego. Nazwanie wsi ma pochodzenie odosobowe od słowa „Pop”. W XVIII w. Popów był dość dużą wsią, liczącą 233 mieszkańców. W 1821 r. wieś liczyła 209 mieszkańców, z licznym inwentarzem żywym: 33 koni, 74 wołów, 44 krów, 19 cieląt, 34 świń. We wsi zachowało się kilka ciekawych zabytków architektury ludowej: stare chałupy, stodoły oraz lamusy.

Popów liczy obecnie 552 mieszkańców.