Pierwsze informacje o wsi Świące – „Swiace” pochodzą z XVII w. Obecnie jest położona na prawym brzegu Bzury, wcześniej otoczona była rozlewiskami tej rzeki, co zaznaczano na mapach jeszcze w XIX w. Za takim położeniem przemawia zachowana przynależność parafialna do kościoła w Zdunach „za Bzurą”, gdy wszystkie pozostałe wioski po prawej stronie rzeki należą do parafii św. Ducha w Łowiczu. Pozostałością starorzecza są tzw. „Doły Świąckie”. Nazwa wioski jest trudna do wyjaśnienia, przypuszczalnie pochodzi od „święcenia”. Wieś była stosunkowo niewielka, liczyła 3 łany kmiece. W osadzie „Swiecie” w 1685 r. był młyn zwany Noraj. W XVIII w. z wioski tej „żadnej drogi nie mają (…) wyjeżdżają na pola maurzyckie i stamtąd po tym od drogi do wsi idącej dochodzą”. Pod koniec XVIII w. chłopi ze wsi: Otolice, Szczudłów i Świące wnosili supliki na dzierżawcę Jana Jawornickiego. W 1822 r. wieś liczyła 34 mieszkańców, którzy posiadali 1 konia, 14 wołów, 18 krów i tyleż cielaków oraz 10 świń. Na obszarze tym w XVI w. występowała również nieistniejąca już wieś Ostrówek Skrobaczów – „Ostrowek Skrobaczow”, która w 1510 r. liczyła 3 włóki. Jej nazwa wskazuje na położenie na wyspie. Mieszkańcy wioski dostarczali mąkę z młyna „Skrobacz” do zamku łowickiego. Dziesięciny były przekazywane do kościoła w Zdunach. Rybacy mieli obowiązki jak w pozostałych wioskach nadbzurzańskich.

Wieś obecnie liczy 46 mieszkańców.